بیا با من عکس بگیر!

به گزارش مجله سرگرمی، نفیسه مجیدی زاده:سیل که سلفی دریافت ندارد! خانه های ویران شده، پل های خراب شده، طغیان آبِ گل آلود رودخانه یا ماشین های در آب گرفتار شده که سلفی دریافت ندارند! سلفی دریافت در چنین حالت هایی یعنی داریم با ویرانی سلفی و خطر می گیریم. آیا در این رفتارهای پرخطر به دنبال تخلیه هیجان ها هستیم؟

بیا با من عکس بگیر!

مریم خان محمدی، روان شناس در گفت وگو با دوچرخه از دیدگاه رویکرد روان تحلیل گری به این ماجرا نگاه می کند و می گوید: دو غریزه در زندگی وجود دارد؛ غریزه مرگ و غریزه زندگی و این دو غریزه در هر لحظه، وجود دارند. همین الآن که با هم صحبت می کنیم هر دوی این ها فعالند. اما براساس حالات روحی و وضعیت محیط یکی از این غریزه ها بر دیگری غلبه می کند. اگر در لحظه، غریزه زندگی غلبه کند قدرت سلامت روان بیش تر است، یعنی فرد از کودکی یاد گرفته با وضعیت محیطی مقابله کند.

به گفته او ما غریزه مرگ را هم لازم داریم. چون این دو غریزه مشتقاتی هم دارند. مثلاً یکی از مشتقات غریزه مرگ، پرخاشگری است و یا از مشتقات غریزه زندگی، سازندگی و کار است. مثلاً شما وقتی دارید مطلبی می نویسید، درس می خوانید و یا از لذت های زندگی بهره می گیرید غریزه زندگی در شما فعال است.

البته غریزه مرگ هم لذت هایی دارد. مثلاً شما از پرخاشگری برای کسی که از او ناراحتید لذت می برید. غریزه مرگ لازم است اگر در برابر متجاوزان پرخاشگر نباشی و غریزه مرگ نداشته باشی، درواقع اجازه می دهی به تو صدمه بزنند.

این روان شناس در توضیح کارکرد این دو غریزه می گوید: در نظر بگیرید زمان جنگ وقتی به کشور حمله شده و استرس عصبی زیاد است، غریزه مرگ کمک می کند سرباز برود و از مملکت خود دفاع کند. این بخش خطرناک غریزه مرگ است، منتها در دفاع از میهن هدف والایی وجود دارد. اما در سلفی هایی که با سیل گرفته می شد این طور نیست. این جا کمبود سلامت روان است که باعث می شود فرد برود به سمت جایی که باید از آن فرار کند. این جا غریزه مرگ سازنده نیست و باعث می شود فرد به خودش آسیب بزند و مشتاقانه به سمت خطر برود.

روی لبه تیغ!

به گفته خان محمدی گاهی غریزه مرگ زیادی فعال است و راه های مقابله با آن ضعیف است. خود فرد ضعیف است و آن عاملی که می تواند بین غریزه مرگ و زندگی و عشق و نفرت ارتباط برقرار کند، فعال نیست.

اما سؤال ما این است که برخی ها برای شهرت در فضای مجازی دست به چنین کارهای پرخطری نمی زنند؟

خان محمدی می گوید: این ظاهر قضیه است که فرد دارد برای فضای مجازی عکس می گیرد، اما در واقع از جایی در ناخودآگاهش این مشکل وجود دارد.

افرادی که به دنبال شو هستند، برای دیده شدن دچار چنین مسئله ای می شوند، اما باز هم غریزه مرگ فعال است.

سؤال دیگر ما این است که قضیه به رخ کشیدن شجاعت مطرح نیست؟

خان محمدی: بله، فرد می گوید من شجاعم، اما حاضر است بمیرد و به عنوان فردی شجاع دیده شود!

کسی که روی صورتش اشکال عجیب و غریب می کشد هم می خواهد دیده شود، اما راه کم خطرتری را انتخاب می کند.

بخشی از خودِ فرد، ضعیف است آن بخشی که قرار است بین این دو غریزه تعادل برقرار کند و با غلبه غریزه زندگی بر غریزه مرگ به فرد کمک کند. این جا غریزه زندگی می گوید برو جای دیگری عکس بگیر، اما غریزه مرگ می گوید بیا با من عکس بگیر.

درک نادرست از خطر

دکتر حمید عبداللهیان، جامعه شناس هم در گفت وگو با ایرنا، با اشاره به این که در بسکمک از موارد مشابه، ایرانی ها خطر را درک نکرده اند می گوید که این عدم درکِ خطر، نشانه شجاعت نیست. این نشانه عدم آموزش و فقدان تربیت جمعی است که فرد، کجا را خطر بداند و کجا را خطر نداند و به همین دلیل کنش های جمعی ما دچار نابهنجاری هایی است که می بینید.

خودم خبرنگارم!

دکتر علیرضا دهقان، استاد دانشگاه تهران هم عامل دیگری را در نظر می گیرد و می گوید: ما بیش تر دوست داریم که خودمان، خبر کسب کنیم و یا از منابع محلی این اطلاعات را کسب کنیم. در این راستا، انگار مردم زیاد به رسانه ها که کارشان تولید خبر است، اعتماد ندارند یا این که از روی کنجکاوی دوست داریم خودمان اطلاعات، کسب کنیم.

بنابراین وقتی حادثه ای رخ می دهد می خواهیم هر چه قدر می شود به رویداد نزدیک تر باشیم و از چند و چون آن اطلاع یابیم. می خواهیم بفهمیم آن چه که رسانه ها گفته اند درست یا نه؟ و به علت بی اعتمادی ای که داریم این سؤال را هم مطرح می کنیم که نکند رسانه ها همه رویداد را نمی گویند.

دهقان بر نقش مدیریت دولتی هم تأکید می کند و بر این نظر است که دولتی ها باید شفاف عمل کنند و مسئولیت پذیر باشند. او می گوید: همین سلفی دریافت عده ای از حادثه ای مثل سیل اخیر را ببینید. چرا بخشی از مردم می خواهند سلفی بگیرند و خودشان را به حادثه نزدیک کنند. یک بخشی شاید از سرِ کنجکاوی باشد، اما بخش دیگر ماجرا این است که آن چه افراد از طریق فضای مجازی انتقال می دهند، ممکن است رسانه ها آن را منتقل نکنند و به اصطلاح سانسور کنند. وقتی رسانه ها به صورت شفاف، اطلاع رسانی نمی کنند، مردم هم عکس و فیلم می گیرند. این ها به رسانه های جمعی اعتمادی نمی کنند و این انگیزه پیدا می شود که خودشان سر از کار دربیاورند؛ پس هر چه نهادهای رسمی مسئولیت پذیرتر باشند و شفاف تر و صادقانه تر عمل کنند، بخشی از مسائل کم می شود.

در همین روزها این خبر منتشر شد که سه نفر از اعضای چند خانواده که برای تفریح به روستایی در استان چهارمحال و بختکمک رفته بودند، هنگام سلفی دریافت با رودخانه سیلابی کره بس، گرفتار سیلاب شدند و جان خود را از دست دادند. این را کاووس محمدی، معاون اجتماعی فرماندهی انتظامی چهارمحال و بختکمک اعلام کرده است. قبل از آن هم کودکی که به همراه خانواده برای تماشای سیل رفته بود، جان خود را از دست داد.

اما به رغم انتشار این خبرها و تحلیل ها، تماشای سیل برای برخی از افراد کار جذابی است؛ این را عکس ها هم می گویند.

عکس: امین نظری/ خبرگزاری ایسنا

dorezamin.com: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور ارزان، تور لحظه آخری، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

banima.ir: قدرت گرفته از سیستم مدیریت محتوای بانیما

منبع: همشهری آنلاین
انتشار: 23 آبان 1400 بروزرسانی: 23 آبان 1400 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 18898

به "بیا با من عکس بگیر!" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "بیا با من عکس بگیر!"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید